Każdy pragnie być zadowolony, czerpać satysfakcję i radość z życia, nie wszyscy wiedzą, jak to osiągnąć. Poznaj prostą receptę na szczęście.

Szczęście to nic innego jak emocje, spowodowane doświadczeniami ocenianymi przez daną osobę jako pozytywne. W psychologicznym ujęciu szczęścia wyróżnia się rozbawienie, zadowolenie, powodzenie, sprzyjające wydarzenia w naszym życiu oraz pomyślność.

Na szczęście składa się wiele różnorodnych czynników, o których mowa poniżej.



Co jest źródłem szczęścia?

1) MĄDROŚĆ I WIEDZA - potrzeba i umiejętność zdobywania i wykorzystywania nowej
wiedzy:

* kreatywność (oryginalność, pomysłowość) - umiejętność rozwiązywania problemów w nowy, nieszablonowy sposób,
* ciekawość (zainteresowanie, otwartość na doświadczenia) - aktywne poszukiwanie nowych doświadczeń, fascynacja różnymi zjawiskami i zagadnieniami,
* rozum - umiejętność krytycznej, obiektywnej oceny, rozważania wszystkich "za i przeciw", bez pochopnego wyciągania wniosków, elastyczność - umiejętność zmiany zdania w oparciu o nowe informacje,
* miłość do nauki - potrzeba nabywania nowej wiedzy, umiejętności, doskonalenia się,
* rada - mądrość - umiejętność doradzania, takie spojrzenie na świat, które pomaga nam samym i innym.

2) MĘSTWO - potrzeba i umiejętność osiągania celów, mimo trudności i niebezpieczeństw oraz odwaga i bronienie własnych wartości:

* wytrwałość - doprowadzanie podjętych działań do końca,
* uczciwość (autentyczność, integralność) - życie zgodne z deklarowanym systemem wartości,
* entuzjazm (witalność, energia) - podejście do życia z entuzjazmem, energią, zaangażowanie całym sercem w to, co się robi.

3) DOBROĆ -  potrzeba i umiejętność dbania o innych:

* miłość - umiejętność bezwarunkowego kochania i bycia kochanym,
* opiekuńczość (dobroczynność, troska, hojność) - dbanie o potrzeby innych,
* inteligencja emocjonalna - bycie w pełni świadomym emocji swoich i innych osób, umiejętność adekwatnego kierowania emocjami.

4) SPRAWIEDLIWOŚĆ:

* lojalność, odpowiedzialność - umiejętność pracy w zespole,
* sprawiedliwe traktowanie ludzi, niezależnie od osobistych preferencji, dawanie "drugiej szansy",
* przywództwo - dbanie o dobre relacje między ludźmi w podległej grupie.

5) OPANOWANIE:

* umiejętność przebaczania,
* skromność,
* ostrożność - niepodejmowanie zbyt ryzykownych działań,
* dyskrecja - nie uleganie skłonności do plotek, zachowywanie w tajemnicy poufnych informacji,
* samokontrola - samodyscyplina, panowanie nad emocjami i słowami.

6) TRANSCENDENCJA - potrzeba sensu życia:

* wiara (religijność, poczucie sensu istnienia) - posiadanie spójnych przekonań o sensie i celu życia, wyznawanie wartości, kierujących działaniami i będących źródłem pociechy w trudnych chwilach,
* umiejętność dostrzegania piękna w otaczającym nas świecie i ludziach,
* wdzięczność - umiejętność odczuwania i wyrażania wdzięczności za dobre rzeczy, które spotykają nas każdego dnia,
* nadzieja (optymizm, otwartość na przyszłość) ? oczekiwanie pozytywnych wydarzeń w przyszłości,
* humor - umiejętność śmiania się, rozśmieszania innych, żartowania.

Okazuje się, że im więcej tych cech posiadamy, tym bardziej szczęśliwi jesteśmy i lepiej radzimy sobie z trudnościami.

Czy szczęścia można się nauczyć?

Poczucie szczęścia można w sobie rozwijać. Najważniejsze, to zidentyfikować swoje silne strony, pozytywne cechy z przytoczonej powyżej listy i pracować nad nimi. Dzięki temu życie ma szansę stać się bardziej radosnym. Nauczymy się radzić sobie ze sprzeciwnościami losu i kiedy przytrafi się  nam coś naprawdę złego będziemy potrafili sobie lepiej, efektywniej i szybciej z tym poradzić.

Szczęście to coś, co towarzyszy codziennej egzystencji, nie nieosiągalny obiekt, do którego dążymy pokonując kolejne trudy i przeszkody.  Nawet zaangażowanie w codzienne czynności ? związane z  pracą, związkiem, zaspokajaniem podstawowych potrzeb (np. jedzenie) może nam je przynieść.

Elżbieta Wiechowska

Piśmiennictwo:
Pawlak N., Duszak A., (2005), ?Anatomia szczęścia?, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego
Czapiński J., (2004), ? Psychologia pozytywna?, Wydawnictwo Naukowe PWN