Wklejam treść ulotki o KMZ. Dodam, że jedna dawka szczepienia (a potrzebne są 3) kosztuje 120 zł. Tak sobie, co...?
Kleszczowe zapalenie mózgu (KZM)
Jest chorobą wirusową przenoszoną przez kleszcze. Atakuje ona układ nerwowy i może mieć przebieg od łagodnego po ciężki, prowadząc do trwałych następstw w postaci niedowładów, zaburzeń koncentracji lub depresji.
Do zakażenia dochodzi podczas ukłucia przez zakażonego kleszcza lub spożycia niepasteryzowanych produktów mlecznych pochodzących
od zakażonych zwierząt.
W Europie choroba jest najczęściej przenoszona przez kleszcza pospolitego(Ixodes ricinus). Nie każdy osobnik musi przenosić niebezpieczne wirusy KZM, jednak w niektórych regionach częstość
zakażenia kleszczy jest znaczna.
Gdzie żyją kleszcze?
Wiele osób nadal sądzi, że kleszcze spadają z drzew. W rzeczywistości, żyją one w ściółce i w poszukiwaniu swych żywicieli (zwierząt, ludzi) wspinają się na trawy i krzewy nie wyżej niż na 20 do 70cm. Dlatego ?zbieramy? kleszcze przechodząc przez trawy lub krzewy, w lesie, na łące, podczas pracy na działce lub spacerów w parkach. Kleszcze posiadają zmysły powonienia i temperatury,
które umożliwiają im wykrycie ?ofiary?. Z powodu małych rozmiarów kleszczy wielu zakażonych ludzi nie pamięta ukłucia.
Przebieg i następstwa kleszczowego zapalenia mózgu
Częstość zachorowań zależy od pory roku i wynika z sezonowej aktywności
kleszczy. Ryzyko zakażenia może pojawiać się już w lutym i trwać nieprzerwanie
do końca listopada.
Choroba przebiega w dwóch etapach. Pierwszy to faza wiremii, gdy wirus
dostaje się i namnaża we krwi. Pacjenci zgłaszają objawy ogólne, podobne
do grypy lub przeziębienia. U około 2/3 zakażonych objawy ulegają
samoistnemu wycofaniu. U pozostałych, po trwającym od 1 do 20 dni okresie
utajenia, następuje druga faza choroby, gdy wirus przedostaje się z krwi
do mózgu i dochodzi do zakażenia tkanki mózgowej. Ponownie wzrasta
temperatura (na ogół powyżej 39°C i pojawiają się typowe objawy: narastające
bóle głowy, sztywność karku, zaburzenia świadomości, stan majaczeniowy
(dramatyczne, postępujące zaburzenia psychiczne z zaburzeniami świadomości),
porażenia nerwów czaszkowych, zaburzenia koordynacji, porażenia
kończyn górnych i dolnych. Może wystąpić porażenie mięśni oddechowych.
Konieczna jest wtedy intensywna terapia z zastosowaniem respiratora.
Ryzyko zachorowania na KZM
Ryzyko zachorowania na KZM wzrasta w regionach, w których odsetek zakażonych kleszczy jest znaczny. Dotyczy ono zarówno osób mieszkających w tych regionach na stałe jak i podróżnych przebywających w nich czasowo np. podczas wakacji.
Ponadto ryzyko zachorowania na KZM zależy głównie od stylu życia
i aktywności, a nie od wieku.
Ochrona przed KZM
Nie ma przyczynowego leczenia kleszczowego zapalenia mózgu. Terapia zmierza jedynie do łagodzenia objawów np. obniżania gorączki,
łagodzenia bólu itp. Zapobieganie poprzez stosowanie preparatów odstraszających owady (repelentów) i / lub noszenie specjalnej odzieży ochronnej nie okazały się wystarczająco skuteczne. Wystąpieniu choroby oraz jej następstw można z powodzeniem zapobiegać stosując szczepienia ochronne.
Jak działa szczepienie przeciw KZM?
Prawidłowo przeprowadzone szczepienie wywołuje w organizmie
osoby zaszczepionej produkcję swoistych przeciwciał, przeciw wirusowi
KZM. Natychmiast po ukłuciu przez zakażonego kleszcza, przeciwciała
te zwalczają zakażenie i nie dochodzi do rozprzestrzenienia się wirusa
w organizmie.
Odpowiedni czas rozpoczęcia szczepienia
Optymalnym czasem na rozpoczęcie szczepienia podstawowego przeciw
KZM jest zimna pora roku, by zapewnić odporność przed początkiem sezonu żerowania kleszczy na wiosnę. Dla osób podróżujących i tych, którzy późno zdecydowali się na szczepienie, lekarz może zalecić przyspieszony schemat szczepienia zaczynający się, na co najmniej 3 tygodnie przed wyjazdem lub wakacjami.
Szczepienia przypominające
By zapewnić długotrwałą ochronę przed kleszczowym zapaleniem mózgu,
po przyjęciu szczepienia podstawowego niezbędne są także pojedyncze
szczepienia przypominające podawane w odstępach kilkuletnich
w zależności od wieku pacjenta i lokalnych zaleceń. O terminach ich podania decyduje lekarz.