Pod pojęciem utonięcie rozumie się gwałtowna śmierć z powodu braku dopływu tlenu, następująca w wyniku dostania się dużej ilości płynów do płuc.
JAKIE SĄ PRZYCZYNY UTONIĘĆ?
Z punktu widzenia medycyny rozróżnia się trzy rodzaje utonięć:
1) Utonięcie w słodkiej wodzie - u osoby tonącej w wodzie słodkiej, woda dociera do pęcherzyków płucnych i naczyń włosowatych układu naczyniowego. Zawartość soli we krwi jest wyższa niż w wodzie, dlatego krew z łatwością wchłania pojawiającą się nagle wodę. Powoduje to jej gwałtowne rozcieńczenie: czerwone ciałka pękają i wydostaje się z nich hemoglobina. Dochodzi do rozedmy płuc. Spada poziom elektrolitów, tlen nie dociera do komórek, występuje migotanie komór serca. Śmierć następuje w wyniku krążenia.

2) Utonięcie w wodzie słonej - zachodzi tu proces odwrotny: woda morska absorbuje substancję płynną z krwi i w ten sposób w płucach zbiera się zbyt duża ilość płynu. Płyn przesiąka do pęcherzyków płucnych i tkanki śródmiąższowej. Następuje obrzęk płuc. Obrzęk ten utrudnia zaopatrzenie organizmu w tlen. Kończy się to śmiercią na skutek zatrzymania krążenia.
3) "Suche" utonięcie - w tym przypadku woda dociera do nosogardzieli, co prowadzi do odruchowego porażenia oddechu, z ewentualnym kurczem głośni. Woda dociera wprawdzie do płuc, ale bezpośrednio zablokowany przez nią proces oddychania kończy się śmiercią na skutek zatrzymania krążenia.
JAK POSTĘPOWAĆ Z URATOWANA OSOBĄ?
Śmierć przez utonięcie następuje po około 4 - 5 minutach, dlatego nawet wobec osób nie dających oznak życia i zupełnie wyziębionych, należy bezzwłocznie przystąpić do akcji ratunkowej. Funkcje wyziębionego ciała zostają ograniczone do minimum, ponieważ tkanki nie potrzebują tyle tlenu, ile w normalnej temperaturze. Z reguły najpierw należy zastosować sztuczne oddychanie. Jeżeli na miejscu jest karetka pogotowia, lekarz podłączy pacjenta do respiratora i po skutecznej akcji ratunkowej chory zostanie przewieziony do szpitala, gdzie zazwyczaj przebywa kilka dni. Zastosowanie wobec niego leczenie, zależy od stanu zdrowia, ponieważ należy liczyć się m. in. z uszkodzeniami płuc i mózgu. niedoszły topielec po odzyskaniu przytomności znajduje się zazwyczaj w stanie szoku , dlatego powinno się zatem zapewnić mu opiekę psychologa.
JAK UNIKNĄĆ UTONIĘCIA?
Najprościej jest unikać sytuacji, które mogłyby doprowadzić do takiej sytuacji, która mogłaby doprowadzic do utonięcia:
- na głębokie wody mogą wpływać tylko naprawdę dobrzy pływacy,
- konieczne jest zachowanie szczególnej uwagi podczas kąpieli w nieznanych zbiornikach wodnych,
- nigdy nie wolno skakać na głowę do wody, której się nie zna, ponieważ niefortunny skok może zakończyć się utratą przytomności lub uszkodzeniem kręgosłupa,
- podczas przejażdżek łódką powinno się stale mieć na sobie kamizelkę ratunkową.