Do zaburzeń krzepnięcia krwi zalicza się:
- skazy krwotoczne, czyli skłonność do nadmiernych, długotrwałych krwawień po każdym skaleczeniu się, wyrwaniu zęba, w czasie planowanych zabiegów chirurgicznych, oraz skłonność do tworzenia się krwiaków, sińców i wybroczyn już po najmniejszych urazach, stłuczeniach, a nawet bez uchwytnej przyczyny, niezależnie od mechanizmów ich powstawania,

- skazy zakrzepowo-zatorowe, czyli skłonność nadmierną, spontaniczną oraz przy zwolnionym krążeniu krwi lub po najmniejszych nawet urazach do tworzenia się w naczyniach krwionośnych zakrzepów.
Skazy krwotoczne zawsze wymagają porady lekarza. Bardzo pomocne jest w ustaleniu podejrzenia skazy krwotocznej oraz jej rodzaju jest zatem zaobserwowanie i podanie lekarzowi informacji:
- czy obreswowana przez chorego lub współdomowników zwiększona skłonność do krwawień występuje od dzieciństwa, czy dopiero od pewnego czasu,
- czy wybroczyny, sińce, krwiaki śródmięśniowe lub dostwawowe są samoistne, czy też po mniejszych lub większych urazach,
- czy obserwowane objawy zwiększonej krwotoczności mają charakter organiczny np. dotyczą pewnej okolicy ciała,
- czy zaburzenia krzepniecia krwi obserwowane są tylko u danego chorego, czy tez obserwuje się je również u innych członków rodziny, a jeżeli tak, to czy ne ma selektywnego zróżnicowania zależnie od płci,
- czy obserwowane objawy zwiększonej krwotoczności nie rozpoczęły się po przebyciu jakiejś choroby zakaźnej,
- czy skaza krwotoczna nie zaczęła objawiać się po zażywaniu jakiś leków lub po kontakcie z jakimis chemicznymi rozpouszczalnikami, lakierami chemicznymi środkami konserwacji lub też chemicznej ochrony roślin,
- czy wybroczyny, sińce lub inne objawy zwiększonej krowotoczności np. krwioplucie, krwiomocz, stolec smołowy, wymioty fusoate nie zaczęły sie pojawiać w przebiegu przewlekłego stosowania w celach leczniczo - profilaktycznych nadkrzepliwość preparatów farmakologicznych zmniejszających krzepliwośc krwi.