Jak sama nazwa wskazuje, jest to choroba dla której wrota zakażenia i umożliwienie procesu chorobowego stanowi zadrapanie przez kota. Chorobę najprawdopodobniej wywołuje bakteria Bartonella henselae. Rezerwuarem zarazki są koty w 90% także psy i inne zwierzęta. Do zakażenia dochodzi nie tylko w wyniku ukąszenia lub zadrapania przez zakarzone zwierzę, ukąszenia owadów, ale także zachorowania mogą wystapić po skaleczeniu się kolcami roślin, jeży. Choroba wystepuje w Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii. Stwierdzono sezonowość jej występowania - większość przypadków notuje się w porze letniej.

JAKIE SĄ OBJAWY?
Okres inkuacji wynosi 7-12 dni, po tym okresie w miejscu zranienia dochodzi do powstania nie gojącej się grudki zapalnej, która przekształca się w pęcherzyk ze strupem , a po dalszych 10-12 dniach pojawia się powiększenie okolicznych węzłów chłonnych, które mogą ulec zropieniu i wymagać interwencji chirurgicznej. Zmiana pierwotna ulega samoistnemu zanikowi. W większości przypadków choroba ma przebieg bezgorączkowy i mija samoistnie. U części chorych może wystąpić niewielki wzrost temperatury ciała, ogólnie osłabienie, bóle głowy, bóle stawów czy zmiany skórnene o typie rumienia guzowatego. Sporadycznie obserwowano w przebiegu takiej choroby powikłania, takie jak zapalenie mózgu, zmiany osteloityczne oraz małopłytkowość.
JAK LECZYĆ?
Stosuje się miejscowo kompresy przeciwzapalne, napary z mieszanek przeciwbólowych i przeciwgorączkowych, a w przypadkach powikłań ropnych również antybiotyki. Objawy choroby ustępują po upływie kilku tygodni, czasem miesięcy.