Tularemia, znana także pod nazwą ?gorączki zajęczej?, jest chorobą, która może być groźna dla ludzkiego zdrowia. Tularemia występuje w Stanach Zjednoczonych. Jest ona spowodowana bakterią francisela tularensis, której nosicielami są zwierzęta, szczególnie zające i gryzonie.
W JAKI SPOSÓB DOCHODZI DO ZAKARZENIA?
Zarażenie tularemią jest możliwe na kilka sposobów:
- Poprzez ukąszenia zarażonych kleszczy i innych owadów
- Poprzez kontakt ze zwierzęcymi odchodami
- Poprzez spożycie skażonej wody lub żywności
- Poprzez wdychanie bakteri F.tularensis
JAKI JEST OKRES INKUBACJI CHOROBY?
Symptomy pojawiają się zazwyczaj w przeciągu 3-5 dni od kontaktu z bakterią, ale istnieje też możliwość wystąpienia pierwszych symptomów nawet do 2 tygodni po kontakcie z F.tularensis.
JAKIE SYMPTOMY TOWARZYSZĄ?
Osoby zarażone bakterią tularemii powinny poddać się jak najszybciej opiece lekarskiej. Tularemia może zakończyć się śmiercią, jeśli nie będzie ona leczona odpowiednimi antybiotykami. Niektóre symptomy tu- laremii to:
- Nagła gorączka,
- Dreszcze,
- Ból głowy,
- Biegunka,
- Ból mięśni,
- Bóle stawów,
- Suchy kaszel,
- Pogarszające się osłabienie.
JAK WYGLĄDA DIAGNOZA?
Jeśli chory przejawia symptomy sugerujące lekarzowi, że może on mieć do czynienia z tularemią, próbki krwi lub plwociny chorego będą pobrane na testy laboratoryjne. Na 100% dokładne wyniki testów należy czekać 48 godzin (albo i dłużej), w zależności od zastosowanej metody. Wstępne wyniki analizy testów powinny być gotowe w przeciągu jednego dnia. W niektórych przypadkach lekarz rozpocznie kurację natychmiast, jeszcze przed uzyskaniem wyniku testów.
KIEDY I CZYM LECZYĆ?
Wczesna kuracja antybiotykami jest zalecana w przypadku podjerzenia o kontakt chorego z bakteriami tularemii lub w przypadku diagnozy tej choroby. Do leczenia tularemii stosuje się kilka odmian antybiotyków. Część z nich jest zażywana doustnie, np. doxycyclina albo ciprofloxacina. Istnieje też możliwość dożylnego podania antybiotyków, takich jak streptomycina albo gentamicina. Pracownicy służby zdrowia zadecydują o typie stosowanych antybiotyków na podstawie przeprowadzonych testów, mających za cel wykrycie, jaka metoda leczenia jest najbardziej skuteczna dla danej osoby.