- W niektórych przypadkach do postawienia właściwej diagnozy lekarz musi pobrać do badania wycinki chorych tkanek.
- Obecnie stosuje się różne metody, by bez przeprowadzania operacji uzyskać wycinki zmienionej tkanki. Jedną z nich jest właśnie biopsja.
- Rozróżnia się biopsję niecelowaną- tzw. ślepą oraz biopsję celowaną, gdzie najpierw określa się zmieniony obszar, a dopiero potem pobiera się z niego materiał tkankowy
- w przypadku wątroby stosuje się zazwyczaj punkcję wątroby (biopsja niecelowana) i laparoskopię (biopsja celowana), podczas której lekarz za pomocą endoskopu może obejrzeć ten narząd
- punkcja wątroby to zabieg, który pozostawia niewielką bliznę, a wątroba nawet nie jest odsłaniana
KIEDY WYKONUJEMY BIOPSJĘ WĄTROBY?
- biopsję wykonuje się, kiedy lekarz dla potwierdzenia ostatecznej diagnozy potrzebuje wyniku badania wycinka chorej tkanki
-bywa tak przede wszystkim w przypadku rozpoznania nowotworu
- należy wówczas stwierdzić czy guz ma charakter łagodny czy złośliwy, gdyż od tego zależy sposób leczenia
- biopsję wątroby wykonuje się też w przypadku innych schorzeń tego narządu, np. w marskości wątroby, jej otłuszczeniu i zaburzeniach czynnościowych
- biopsja jest konieczna również przy dolegliwościach dróg żółciowych, jeśli wyniki pozostałych badań nie pozwalają na jednoznaczne rozpoznanie choroby
Sposoby wykonywania biopsji wątroby:
Biopsję wykonuje się tylko i wyłącznie w szpitalu. Do zabiegu pacjent jest znieczulony miejscowo, przy laparoskopii wprowadza się go w narkozę.
LAPAROSKOPIA
- powłoki ściany brzucha przebija się specjalnym ostro zakończonym narzędziem, tak zwanym troakarem, przez który zostaje wprowadzony laparoskop
- przyrząd wyposażony jest w źródło światła, przewód światłowodowy oraz układ optyczny
dzięki temu operujący lekarz może cały czas dokładnie obserwować gdzie znajduje się końcówka laparoskopu
- ponadto badanie umożliwia ocenę wielkości oraz trzewnej wątroby, a także innych narządów położonych wewnątrzotrzewnowo, np. śledziony czy pęcherzyka żółciowego
- w niektórych przypadkach do postawienia diagnozy wystarczy sama ocena wyglądu narządu
czasami trzeba pobrać wycinek fragmentu wątroby
- przez kanał zabiegowy laparoskopu lekarz wprowadza pęsetę lub sztancę, za pomocą których pobiera materiał biopsyjny do badania mikroskopowego
- na tym kończy się zasadnicza część zabiegu
- po wyjęciu urządzenia ok. 2 cm nacięcie po laparoskopie zaszywa się lub zamyka klamerkami
otwór po igle odmowej, przez która nadmuchano jamę brzuszną dwutlenkiem węgla, opatruje się jałowym opatrunkiem.
PUNKCJA WĄTROBY
- przed zabiegiem lekarz ustala położenie wątroby, opukując odpowiednie okolice ciała pacjenta
- następuje miejsce planowanego punktu nakłucia dezynfekuje się, a potem znieczula
- igła punkcyjna jest cienka i długa, wyglądem przypomina zwykłą igłę do zastrzyków i podobnie jak tamta jest pusta w środku
- w zależności od tego z jakiej części wątroby lekarz chce pobrać wycinek, igłę wkłuwa się przez ścianę brzucha lub klatki piersiowej
- lekarz kontroluje biopsję na ekranie
- jeśli lekarz dotrze do planowanego miejsca, strzykawka napełnia się tkanką wątroby
lekarz wyjmuje igłę, a materiał tkankowy przekazuje się do laboratorium
- po zabiegu zakłada się opatrunek uciskowy
CZY BIOPSJA JEST BEZPIECZNA?
- biopsję wykonuje się po dokładnym zbadaniu pacjenta
- zabieg niesie ze sobą ryzyko infekcji, urazów wewnętrznych i krwotoków
- biopsji wątroby nie można wykonywać przy zapaleniu opłucnej lub otrzewnej, zaburzeniach pracy serca i chorobach układu krążenia i hemofilii
CZY BIOPSJA JEST BOLESNA?
- zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym
- nie jest bolesny
- w momencie wycinka tkanki pacjent może odczuć ukłucie
- gdy znieczulenie przestaje działać pacjent może odczuwać lekki ból, który mija po 2 dniach