Od 2 roku życia kontrolujemy odruch oddawania stolca. Jest to możliwe dzieki opanowaniu zdolności świadomego rozkurczania mięśnia zwieracza odbytu.

Kał zbiera się w odbytnicy i jelicie grubym powodując jego rozszerzenie. Jeśli osiągnie ono pewien stopień wypełnianie, pobudzane są komórki zmysłowe położone w okolicy zwieracza. Powodują one powstanie uczucia parcia.

Zdrowy człowiek potrafi je opanować i oddać kał wtedy, gdy jest to możliwe.

Jeśli zdolności takiej nie nabędzie lub z jakiejś przyczyny ją utraci, mówimy o tzw. nietrzymaniu stolca.
Osoba taka nie jest w stanie wstrzymać się z defekacją do odpowiedniego momentu i oddaje stolec bezwiednie, od razu gdy wypełni odbytnicę.

PRZYCZYNY

1.PIERWOTNE NIETRZYMANIE STOLCA ? porażenie nerwów regulujących pracę zwieracza odbytu. np. w przypadku wad wrodzonych ośrodkowego układu nerwowego, a więc mózgu i rdzenia kręgowego. Inne przyczyny to urazy uszkadzające ośrodkowy układ nerwowy, np. poprzecznym przecięciem rdzenia kręgowego. Również guzy nowotworowe i stany zapalne mogą powodować nietrzymanie stolca

2.NIETRZYMANIE STOLCA NATURY CZUCIOWEJ ? nieprawidłowa czynność receptorów zwieracza odbytu. Powikłanie operacji lub wypadanie śluzówki jelita grubego.

3.NIETRZYMANIE STOLCA MOTORYCZNE/ RUCHOWE - Uszkodzeniu może ulec zwieracz odbytu, wskutek urazu, zmian chorobowych czy procesu starzenia

OBJAWY
ciągłe oddawanie stolca
niekontrolowane oddawanie niewielkich porcji kału

2.nietrzymanie stolca natury czuciowej- operacja, przeszczep śluzówki

3.motoryczne -  operacja