Metoda nakłuwania Baunsheidta jest sposobem leczenia polegającym na nakłuwaniu skóry za pomocą małych igiełek.

W wyniku tego zostają podrażnione określone obszary skórne.
Są one następnie pokrywane maścią lub olejkiem Baunscheidta.

Metoda ta jest określana inaczej egzemicznym sposobem leczenia. Egzema jest wysypką skórną.
W przypadku metody Baunscheidta zmiany powstające na skórze są oczekiwanymi efektami leczenia.

Wzmianki o leczeniu przy pomocy sztucznie wywołanej egzemy pojawiają się już w XVII wieku, a w XVIII metoda ta była powszechnie stosowana we Francji.

W roku 1851 niemiecki mechanik Carl Baunscheidt zmodyfikował ten sposób terapii. Skonstruował on instrument Baunscheidta nazywany również stymulatorem sił witalnych.

Baunscheidt uważał, że tą metodą można wyleczyć prawie wszystkie dolegliwości. Jego oczekiwania okazały się jednak stanowczo zbyt wysokie.

Instrumen Baunscheidta składa się z 33 cieniutkich igieł przymocowanych do płytki, metalowej tulejki oraz sprężynki. Na tulejce można zaznaczyć głębokość nakłucia. Nie powinno być one głębsze niż 1-2 mm.

Przy pomocy tej metody próbuje się poprzez nakłuwanie skóry oddziaływać na cały organizm. Dzieje się to w dwojaki sposób.

Po drugie drażniąc skórne zakończenia nerwów można oddziaływać na organy wewnętrzne. Wychodzi się przy tym z założenia że skóra jest połączona z narządami w układem odruchowym. Dlatego też poprzez drażnienie określonych obszarów skóry można wpłynąć na funkcjonowanie organów wewnętrznych.

Metodę Baunscheidta stosuje się przy leczeniu różnorodnych chorób. Szczególnie wskazana jest przy zapaleniu nerwów.

W przypadku chorób narządów wewnętrznych metoda ta znajduje zastosowanie w leczenie patologii brzusznych, np. żołądka lub jelit. Również choroby płuc, silne migreny, choroby mózgu, okolicy szczęki lub migdałków mogą być leczone w ten sposób.
Inną dziedziną, w której metoda znajduje zastosowanie są choroby reumatyczne.

Przed zabiegiem dezynfekuje się skórę. Następnie wykonuje się nakłucie na taka głębokość, aby nie pojawiła się krew.

Nakłucie wykonuje się w miejsce, które jest bolesne.

Potem leczony obszar pokrywa się olejkiem Baunscheidta.

Powoduje on przegrzanie skóry i wystąpienie bąbla pokrzywkowego.

Najczęściej w krótkim czasie po zabiegu z nakłutego miejsca zaczyna sączyć się osocze. Skóra może lekko swędzieć.

Nakłuty obszar skóry przykrywa się sterylnym opatrunkiem z waty i gazy. Przez 5 dni nie może być myty ani wystawiany na duży chłód.

Zabieg powinien być wykonywany przez lekarza medycyny naturalnej.