Podczas chromoterapii ciało poddawane jest naświetlaniu wieloma kolorami. Zwolennicy tej metody wierzą w lecznicze działanie światła na różne organy.

Praktykujący terapeuta może stwierdzić, jakich kolorów brakuje organizmowi, by mógł prawidłowo funkcjonować.

Chromoterapia jest znana już od tysięcy lat. Praktykowali ją Inkowie, Hindusi, Chińczycy, Egipcjanie, Grecy.

Autorem podstaw teorii barw , stosowanej w chromoterapii jest Jan Wolfgang Goethe, który poza poezją, literaturą i polityką zajmował się również naukami przyrodniczymi.

Wg jego teorii do uzyskania różnych kolorów potrzebna jest mieszanka zaledwie 3 kolorów: czerwonego, żółtego i błękitnego.

Wymieszane ze sobą w równych częściach dają kolory pochodne. Te wymieszane z kolorami podstawowymi dają paletę kolejnych 6 odcieni. Po prawej znajdują się ?ciepłe?, po lewej ?zimne?.
Leżące naprzeciw siebie kolory główne, jak i komplementarne odgrywają istotną rolę w chromoterapii.
Kolor nie tylko oddziaływuje na organizm, ma tez wpływ na samopoczucie i stan emocjonalny.

DZIAŁANIE CHROMOTERAPII.

Oddziaływanie energii każdego odcienia na pracę komórek organizmu.
Łagodzenie bólu
przyspieszone gojenie się ran
dotlenianie
wspomaganie odżywienia komórek
stymulacja produkcji erytrocytów
leczenie dolegliwości żołądkowych i reumatyzmu
leczenie kataru
obniżenie ciśnienia krwi

SPOSOBY LECZENIA:

połączenie z aromaterapią
połączenie z masażem
masaże przy użyciu kolorowej soli
nakładanie kolorów
leczenie tęczą
oddychanie barwami
światłopunktura