Rolfing jest formą terapii ciała wynalezioną w latach 40. przez Amerykankę Idę P. Rolf.
Polega na oddziaływaniu na mięśnie i tkankę łączną w celu przywrócenia lub wyrównania równowagi w ciele. Ida Rolf uznała bowiem rolę siły ciężkości w utrzymywaniu harmonii ciała. Ciało nie ustawione i poruszające się zgodnie z  siłami grawitacji musi walczyć o wyrównanie postawy.
To, w jakim stanie jest jakaś partia ciała rzutuje bowiem na inne, oddalone odcinki ciała. Zdaniem Idy Rolf, zły stan jednego odcinka sprawia, że całe ciało wypada z pionu i traci równowagę, co odbija się negatywnie na całej strukturze psycho-fizycznej.

KTO MOŻE UCZESTNICZYC W ROLFINGU:
-dzieci i dorośli
-ludzie odczuwajacy brak równowagi ciała i chroniczne napięcia
-ludzie chcący poprawić zdolności ruchowe swojego ciała

W czym pomaga?
-w utrzymaniu organizmu w zdrowiu
-środek regulujący spontaniczne reakcje ciała
-prawidłowa postawa ciała

Początkowo rolfing był stosowany w przypadku dolegliwości układu ruchowego. Obecnie rolfing stosuje się w astmie i kłopotach trawiennych.

Przebieg:

Każda sesja rolfingu jest przeprowadzana indywidualnie, w zależności od przyczyny i pozycji wyjściowej schorzenia.
Nie może być jednak traktowana jako terapia zaburzeń zdrowotnych.
Pacjenci poddający się terapii rolfingu mają różne odczucia. Dla jednych ma on zbawienny wpływ, drudzy odczuwają silne, wywołujące napięcia bóle, które jednak, gdy ustaną, powodują też ustanie bólów chronicznych.

Na etapie wstępnym rolfing jest rodzajem głębokiego masażu. Zarazem jednak jest to technika postępowania zapewniająca nową jakość ruchów ciała i odbierania bodźców. Jeżeli ciało jest zintegrowane ze swoją strukturą, to jego ruchy będą płynniejsze i wydajniejsze. W ten sposób likwiduje się nieprawidłowe obciążenia stawów i przeciążenia tkanek. Dzięki tym zmianom cofają się nawet długotrwałe, chroniczne dolegliwości.

Podczas badania terapeuta stara się wyrobić sobie obraz struktury ciała pacjenta. Obserwuje go podczas ruchu, stania i siedzenia. Często robione są zdjęcia, aby uzmysłowić pacjentowi jaka jest postawa jego ciała, oraz żeby sprawdzić przebieg terapii.
Kuracja odbywa się przede wszystkim w pozycji leżącej, ale również podczas stania, siedzenia i chodzenia.
Terapeuta pracuje za pomocą palców, dłoni i łokci. Dzięki masażowi wnika do głęboko położonych warstw tkanek, obniża napięcie i próbuje uformować poszczególne odcinki ciała w 1 idealną strukturę. W trakcie pierwszej sesji terapeuta zajmuje się głównie okolicą barków, później reszta ciała.
Sprawdzanie czynności ruchowych i oddechowych jest również elementem terapii.
Terapeuta doradza swym pacjentom jak w życiu codziennym utrzymywać swoje ciało w dobrej postawie.