Dolegliwość ta może mieć podłoże organiczne (związane z jakąś chorobą ciała) lub emocjonalne. U chorego powoduje duży dyskomfort. Na szczęście można ją skutecznie leczyć.

Nadmierne pocenie się jest to schorzenie polegające na wzmożonym wydzielaniu potu, które może być uogólnione na całe ciało lub ograniczone tylko do niektórych okolic, np. stóp, dłoni, pach. Występuje niezależnie od czynników atmosferycznych. Dolegliwość ta ma bardzo często podłoże emocjonalne. Jednak jej przyczyną mogą być również choroby ogólnoustrojowe takie jak: cukrzyca, nadczynność tarczycy, gruźlica, choroby nerek, choroby mózgu i nerwów.

Typy nadpotliwości

Nadpotliwość może przebiegać w postaci pocenia uogólnionego (jest symetryczne po obu stronach ciała), asymetrycznego i smakowego. Nadpotliwość może towarzyszyć niewłaściwej diecie, spożywaniu gorących i pikantnych pokarmów czy napojów. Nadmierne pocenie się jednej okolicy ciała, najczęściej związane jest z reakcją emocjonalną na stres. W tym przypadku zazwyczaj dochodzi do nadmiernego pocenia się dłoni. W skrajnych przypadkach dłonie mogą być nieustannie wilgotne, co powoduje znaczny dyskomfort. Może to prowadzić do rozwoju nerwicy lękowo-depresyjnej oraz natręctw ruchowych. W reakcji na stres mogą też pocić się pachy lub inne części ciała. Pocenie się wyłącznie nosa ma podłoże genetyczne i występuje głównie u dzieci a po okresie dojrzewania zanika lub ulega osłabieniu. Nadmierna potliwość nie wywołuje zazwyczaj żadnych powikłań. Jednak wzmożona potliwość stóp oraz fałdów skórnych powoduje zwilgotnienie warstwy rogowej naskórka, a tym samym stwarza idealne warunki do rozwoju grzybicy skóry.

Jak sobie radzić

Bardzo ważne w nadmiernej potliwości jest zachowanie higieny ciała. Należy stosować antyperspiranty, dezodoranty, mydła lub żele do kąpieli o działaniu przeciwbakteryjnym. Można zastosować preparaty parasympatykolityczne, np. Bellargot. Od kilku lat w leczeniu nadmiernego pocenia stosowana jest toksyna botulinowa typu A. Wyniki terapii są bardzo dobre. Toksyna powoduje odwracalne porażenie zakończeń nerwowych dochodzących do gruczołów potowych. Powoduje to blokowanie wydzielania potu danej okolicy. Wskazaniami do jej zastosowania są głównie nadmierne pocenie się w okolicy pach. Wstrzyknięcia w dłonie i stopy są bolesne, jednak uzyskuje się korzystne rezultaty. Poprawa utrzymuje się nawet przez rok.