Chorobę te wywołują pasożyty, które drążą tunele w naskórku. Charakterystycznym objawem jest nasilające się w nocy swędzenie.

Świerzb jest to choroba zakaźna wywołana przez świerzbowca ludzkiego. W ostatnich latach zaznaczył się wzrost zachorowań na świerzb na całym świecie. Zakażenie następuje droga bezpośredniego kontaktu, rzadziej za pośrednictwem przedmiotów, zwłaszcza pościeli. Rozgrzanie ciała sprzyja przedostawaniu się samic do naskórka i żłobieniu przez niej nory, która wywołuje swędzenie. Świerzbowce mogą przeżyć najwyżej 3-4 dni poza skórą, toteż bielizna chorego nie powinna być używana w ciągu, co najmniej jednego tygodnia. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi zakażenia są obniżona odporność i wyniszczenie fizyczne.

Objawy

Cechą charakterystyczną jest świąd, który nasila się w nocy. Najczęstszym umiejscowieniem są: palce rąk, nadgarstki, zgięcia i fałdy skórne, okolice pępka, brodawek sutkowych u kobiet, pośladki. Można tam zauważyć korytarze wydrążone przez pasożyty. W miejscu drapania może dochodzić do zakażenia ran. Świerzb nie zajmuje pleców i twarzy. U osób dbających o higienę objawy mogą być trudne do uchwycenia, a nory świerzbowcowe niedostrzegalne.

Leczenie