Przejawia się natrętnymi, powracającymi myślami i/lub przymusowo powtarzanymi czynnościami. Często towarzyszą mu objawy depresji.

Obsesje to myśli, wyobrażenia i impulsy, stereotypowo powracające do świadomości. Przeważnie wywołują o cierpiącego na zaburzenie uczucie przykrości, ze względu na nieprzyjemną lub bezsensowną treść. Pacjent, choć identyfikuje te natręctwa jako własne myśli, nie jest w stanie im się przeciwstawić, mimo że podejmuje próby.  
Kompulsje to przymusowe czynności, czasem noszące cechy rytuałów. Do częstych kompulsji należy mycie rąk, wielokrotne sprawdzanie, czy gaz jest zakręcony, światło wyłączone, a drzwi zamknięte czy też porządkowanie rzeczy zgodnie ze ściśle określonymi regułami. Pacjent powtarza te czynności, ponieważ postrzega je jako zapobiegające jakiemuś niebezpieczeństwu. Z drugiej strony widzi bezsens swoich działań i bezskutecznie stara się im oprzeć. Natręctwom towarzyszą uczucie ogólnego, fizycznego lub psychicznego napięcia lub wegetatywne objawy lęku.
Zaburzenie może przebiegać z przewagą obsesji, kompulsji lub oba typy natręctw mogą być tak samo nasilone. Przeważnie rozpoczyna się w dzieciństwie lub wczesnej dorosłości. Prawdopodobnie bywa zarówno konsekwencją, jak i przyczyną stanów depresyjnych.
W leczeniu stosuje się środki farmakologiczne i psychoterapię.