Autyzm
Czym jest autyzm?
Autyzm to wczesnodziecięce zaburzenie rozwoju, które dotyczy wielu dziedzin funkcjonowania: rozwoju języka, uwagi, kontaktu z innymi ludźmi, sposobu spostrzegania otaczającego świata, ruchów dziecka. Diagnozowane jest zazwyczaj między 1 a 2 rokiem życia.
Według statystyk zaburzenie to dotyka od 2 do 5 dzieci na 1000, przy czym czterokrotnie częściej dotyka ono chłopców niż dziewczynki.
Dotychczas nie znaleziono jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co jest przyczyną powstawania tego zaburzenia. Autyzm najprawdopodobniej jest spowodowany więcej niż tylko jednym czynnikiem. Istnieje teoria, że decydują czynniki biologiczne: głosi ona, że autyzm jest spowodowany uszkodzeniem układu nerwowego w jego wczesnej fazie kształtowania się (neuroinfekcja, zatrucie metalami ciężkimi) lub dysfunkcjami owego układu. Przeciwnicy tej teorii wskazują na wpływ czynników środowiskowych. Według nich przyczyną pojawienia się autystycznych objawów u dzieci jest otoczenie, a zwłaszcza nieumiejętne postępowanie rodziców wobec potomka. Wreszcie cześć badaczy łączy działanie obu czynników - biologicznych i psychologicznych w procesie powstawania autyzmu.
Co charakteryzuje osoby autystyczne?
U osób oby dotkniętych autyzmem występują trzy grupy objawów:
-
zaburzenia w funkcjonowaniu społecznym, które objawiają się przede wszystkim nieumiejętnością nawiązania kontaktu wzrokowego z innymi ludźmi, dystansem fizycznym, lękiem, oporem, a nawet agresją w odpowiedzi na dotyk (może on sprawiać ból), brakiem uległości, zaburzeniami w kontaktach z rówieśnikami dziecka (brak wspólnej zabawy), niezdolnością do naśladowania innych.
-
zaburzenia w komunikacji, zarówno werbalnej (mowa), jak i niewerbalnej (mimika twarzy, gesty). Zaburzenie wyrażania i rozumienia emocji powoduje charakterystyczną dla autystyków tzw. ?kamienną twarz" (brak mimiki w wyniku porażenia nerwów twarzowych w pierwszych tygodniach życia), niemal zupełny brak spontanicznej gestykulacji, sztywną postawę ciała i przybieranie nienaturalnych póz (w wyniku dużego napięcia mięśni). Najczęstszą formą domagania się czegoś jest głośny, monotonny i długotrwały krzyk. Z kolei do zaburzeń komunikacji werbalnej można zaliczyć echolalię (mimowolne, automatyczne powtarzanie zasłyszanych słów i dźwięków), zamienianie zaimków osobowych - brak umiejętności posługiwania się zaimkiem ?ja", ?moje", częste używanie 3 osoby liczby pojedynczej (?on", ?jego"), używanie stereotypów językowych (wzorców wypowiedzi wypowiadanych np. w sytuacjach napięcia), dosłowne rozumienie wypowiedzi i nie wychodzenie poza znaczenie słów (nie rozumienie żartów słownych, metafor), powtarzanie pytań zadawanych w pewnym określonym porządku, długie monologi na ulubione tematy.
-
?sztywność zachowania", która objawia się bezwzględnym przestrzeganiem rytuałów, niechęcią i protestami wobec jakichkolwiek zamian otoczenia i rytmu dnia, przywiązaniem do przedmiotów (tzw. talizmany), manieryzmami ruchowymi (np. wspinaniem się na palce, kręceniem wokół własnej osi, mrużeniem oczu, przyglądaniem się rozłożonym palcom dłoni), stereotypami ruchowymi (powtarzaniem pewnych sekwencji ruchów, np. kołysanie się, chodzenie w kółko) i językowymi (powtarzanie w rytmiczny i monotonny sposób często całych zdań lub usłyszanych wypowiedzi), zafascynowaniem ruchem wirowym poprzez kręcenie przedmiotami, którymi tylko jest to możliwe (pokrywki, talerze, monety), zachowaniami autoagresywnymi, a czasem specyficznymi zainteresowaniami (kolekcjonerstwo, gromadzenie szczegółowej wiedzy na jakiś konkretny temat).
W zależności od stopnia zaburzenia, u danego dziecka powyższe objawy mogą w pojawić się w większym lub mniejszym nasileniu, mogą występować także różne ich kombinacje. Dzieci z autyzmem mogą się całkowicie różnie zachowywać: jedno, z mniejszym stopniem autyzmu, może okazywać tylko niewielkie opóźnienie mowy i większe problemy w kontaktach ze środowiskiem, inne może mieć przeciętnie lub ponadprzeciętnie rozwiniętą mowę, lecz mieć kłopoty z wyobraźnią lub ze współuczestniczeniem w zabawach z rówieśnikami, jeszcze inne, z większym stopniem autyzmu, może potrzebować pomocy w codziennych i najprostszych sprawach, jak np. przejście przez ulicę lub zrobienie zakupów.
Na ten temat:
Wiedza użytkowników:
Nowe w grupach
Tagi
Znajdź to czego szukasz
