Od tej witaminy zależy zdolność widzenia o zmierzchu i w nocy, jak również dobry stan błon śluzowych oraz odporność na zakażenia dróg oddechowych, bierze ona bowiem udział w wytwarzaniu śluzu i przeciwciał. Od niej też zależy stan i wygląd naszej skóry. Ma również wpływ na wzrost kości i zębów. Odpowiada za zdolność do rozmnażania się i jest niezbędna w czasie karmienia piersią.
Uważa się także, że powstrzymuje rozwój nowotworów. Witamina A występuje w dwóch postaciach: ?retinolu", który znajduje się w produktach żywnościowych pochodzenia zwierzęcego i ?beta karotenu", czyli prowitaminy A, zawartej w roślinach.
Objawami jej niedoboru są: wysychanie śluzówek i spojówek, tzw. ?kurza ślepota", czyli niedowidzenie zmierzchowe, suchość, pękanie i łuszczenie się skóry, przerzedzanie się włosów, podrażnienie oczu. We krwi stwierdza się anemię i małą liczbę białych krwinek. U dzieci, niedobór witaminy A może powodować zahamowanie wzrostu, brak apetytu. U ludzi starszych obserwuje się dzwonienie w uszach.
Naturalnymi źródłami witaminy A pochodzenia zwierzęcego są: tran, wątroba, jajka, mleko i produkty mleczne, a roślinnego: marchew, ciemnozielone i żółte warzywa, melony i inne żółte owoce.
Jeżeli nasza dieta zawiera odpowiednie ilości wątroby, marchwi, szpinaku, czy innych owoców i warzyw, to wtedy przyjmowanie dodatkowych ilości witaminy A nie jest konieczne.
Witamina A działa najkorzystniej, kiedy jest podawana razem z witaminami z grupy B, witaminą D i E, wapniem, fosforem i cynkiem. Ponieważ jest rozpuszczalna w tłuszczach, może kumulować się w organizmie. Nie powinno się więc bez uzgodnienia z lekarzem samemu ordynować sobie i przyjmować przez wiele miesięcy kapsułek z jej zawartością, bo w konsekwencji może to prowadzić do wystąpienia objawów toksycznych takich jak: wypadanie włosów, wymioty, biegunki, łuszczenie się i świąd skóry, bóle kostne, zaburzenia miesiączkowania, zmęczenie i bóle głowy oraz powiększenie wątroby.